Bana aşkı soruyorlar…

Bana aşkı soruyorlar, ne bilirim ben!
Çocukluğumu unuttum! Hatırlasaydım eğer
Anneme olan sevgimdi derdim.
Yine seviyorum anamı tarifi olmayan
Bir özlem bir tutku gibi uzaktan!
Bilmiyorum gerçekten! Çocukça olamayıp
Hayatla çelişen hangi gözümle
Hangi yalanı atıp çıkan ışıktan söz etmek
Yakışırmı benim gibi bir adama!
Işık diyorum, o yüreğin algısı aklın yetmediği
Kaleme gelmez bir sonsuzluk
Rabbin kalbe sığmış hali bir lütuf ki
Boyundan aşağı ondan en güzel hediye
Hayatın bedenle andıdır Âdemden beri.
Taşımak onu içinde secdenin alınla olan
Teması gibi seciye hikmetinden
Yalanı, yavanı olmayan avuçlarda
Yükselen yakarıştır Rabbin nazarında.
Aşk, dürüsttür! Kırılgan ve nazik
Bir serçe kadar narin ve o kadar güzeldir
Onu üşütmeden, sıkmadan, yolmadan sevene.