Beni, bana ait olmayan kasabalarda aramayın,
Sokak sokak, cadde cadde yok olmuşum.
Kendimden firar etmiş hüznüm..
Kırgınlığının içinde boğulur, kayboluşum.
Beni , sana ait olmayan kasabalarda aramayın,
Benimle takılan suçluluk duygusuyla, at başı koşuyorum.
Hiçbir zaman kimse kazanamıyor.
her seferinde kendimle karakolluk oluyorum..
Beni, bana ait olmayan kasabalarda aramayın..
Sanki biten her aşkın katiliyim..
Hakikatten yoksun, ızdırabım
Oysa sadece kaybedenler kulübünün, son üyesiyim..
Beni, bana ait olmayan kasabalarda aramayın..
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 3.2.2021 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!