Asılsız bir ilan gibi görülürse insan olmak
En ucuz ölüm biçimi olur elbette yaşamak
Şimdi ben doğmaya utanan
Bir gün gibi yaralıyım
Vurdumduymazlığıma tetik çekiyor
İyimser duygularım
Her ihtimalin arkasında gözyaşı
Her ihtimalin yanında ağıt
Hangi geceye girsem yanıyor
Nereye dokunsam kanıyor
İçimdeki acıyı tutuşturan
Bir alev topu oldu bakışlarım
Gözyaşlarımı biriktirdim yüreğimde
Erkekler ağlamaz deme
Bana ağlamayı öğret anne
Acısını ağıtlara döken ananın
Tabutun önünde taşa dönmüş babanın
Sancılı yüreğine
Vebalimi deva diye sürmeliyim
Çocuk gözlerindeki dehşete
İnsan ürünü vahşete ağlamalıyım
Bana ağlamayı öğret anne, bana ağlamayı
Yaşamak umudun mavisinde
Yaşamak gülüşlerin kalbe vurduğu yerde
Şimdi haramiler var şehirlerde
Şimdi vakitler ölüme ayarlı
Şimdi vazifeli kurşunlar
Var oluşun bir numaralı sanığını vuracak
Yasaklanacak insanoğluna insanca yaşamak
Zabıtlara geçmiş kimlikler
Sevdanın hükmü kalır mı anne
Süngünün ucunda yürekler
Anne ben
Vicdanını satıp sermaye yapanları gördüm
Yaratanı unutup
Şeytana tapanları gördüm
Erkekler ağlamaz deme
Bana ağlamayı öğret anne
Cinnet pazarlarında pazarlanan canlara
Niyet kuşları önünde dökülen kanlara
Vebalimi deva diye sürmeliyim
İnsanlığın acizliğine
Şanın şerefin ucuzluğuna ağlamalıyım
Bana ağlamayı öğret anne, bana ağlamayı
Acı değişmiyor anne değişmeyecek de
Hayat ucuz bir roman gibi okunacak hep
Hayaller bir bir kurutuluyor
Ömür defterleri arasında
Sitem iklimlerinde
Kırk kahır yağmurlarıyla besleniyor gözler
Çağa mühür vurmuş ölüm tacirleri
Çağdaşlığın sancısını çekmek
Yok
yok
İnsan olmanın acemiliğinden utanma yok
Tanrım bir dil verseydi
Konuşabilseydi Yusuf yüzlüler
Sorabilseydi kravatlı amcalara
Neyin bedelini ödediler
Anne ben hayalleri içinde ölenleri gördüm
Aynı gün
Umutlarının cenazesini taşıyanları gördüm
Anne ben kendi cesedini gömenleri gördüm
Erkekler ağlamaz deme
Bana ağlamayı öğret anne
Şahadete gönderilen körpe bedenlere
Kahpe kurşunlara adres gösterilenlere
Vebalimi deva diye sürmeliyim
Kulun kula taptığına
Namussuzların asalet sattığına ağlamalıyım
Kayıt Tarihi : 27.6.2007 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şimdi;
öyle geniş ki omuzlarım,
dünyanın yükünü taşıyabiliyorum.
öyle büyük ki yüreğim,
tüm çileleri çekebiliyorum.
öyle uzun ki kollarım,
boşlukları sarabiliyorum.
ve...
öyle hızlı ki adımlarım,
mutsuzluğa koşabiliyorum...
ben büyüdüm,
büyüdüm ben anne !
naçizane ''Ben Büyüdüm Anne'' adlı şiirimden mısralarımla katılmak istedim.
tebrikler ve paylaştığınız için de teşekkürler.
saygıyla.
Büyümek İstiyorum Anne
Savrulan bir hazan yaprağında sessiz
Elvedalarla dolu bir limanda yalnız
Yağmurlar altında ıslak titrek sensiz
Büyümek istiyorum anne
Öyle garip bir hal ki halim
Ellerimde kanıyor geçmişim
Dudaklarımda sevda türkülerim
Büyümek istiyorum anne
Kelimelerim suskun cülmlelerim yalın
Hiç bir kafiye yok günlerimde
Hiç nokta koyamıyorum gözlerime
Büyümek istiyorum anne
Bebek kaldım bitmemiş ninnilerim
Hala süt emmekteyim
Yalana, riyaya, fena kör gözlerim
Büyümek istiyorum anne
Okşama artık saçlarımı öpme beni
Alma koynuna sevme beni
Ağlarken dindirme gözyaşlarımı
Büyümek istiyorum anne…
Karanlık her yer zalim kelimler
Soğuk taş duvarlar yüreğimde prangalar
Sevda yükü ağır anılar
Bırak ne olur ‘’küçüğüm’’ deme bana
Büyümek istiyorum anne
Büyümek ne kötü şeymiş ANNE…
Dilek Hokkaömeroğlu
sevgilerimle şiirine yorum şiirim ablam..seni seviyorum biliyorsun değil mi...
TÜM YORUMLAR (4)