Bana Adını Söyle Şiiri - İrfan Kurşun

Gel kefenle kalbindeki makbere göm beni
Adını bir türlü
Şöyle, hoyratça
Ağız dolusu söyleyemedim
Ne vakit dilimin ucuna gelsen
Bileklerimi Filistin askısında görüyorum
Ve işkenceci zalimler
Gün görmemiş tezler hazırlamaya koyuluyor
Sevdanla harap olmuş vücudumda
Canım yanmıyor
Adını haykırmak istiyorum
Boğazım düğümleniyor
Adını söyleyemiyorum
Yüreğimde yanardağlar patlıyor
Göğsümde korlanmış demirlerini soğutup
Sigaralarını yakıyorlar
Sana hasret gözlerimde
Senin duyarsızlığın kadar canımı yakmayı başaramıyorlar
İşkenceleri yıldıramıyor beni
Moralimi bozamıyorlar
Anlıyorlar hiç bir şey moralimi bozmaz
Sen bile..
Yılmıyorum
Adını şöyle ağız dolusu haykırmak istiyorum
Şöyle peş peşe
Yedi dağda akis yapıp gelsin geriye
Birde ben duyayım sesimi
Adını haykırmak istiyorum
Ta Amerika’dan duyasın sesimi
İnsafa gelesin belki
Gel sil ne olur gözlerimden akan seni
Gel ne olur, koy kalbime ellerini
Bir yakınım daha ölmüş gibi
Teselli et beni
Adını haykırmak istiyorum
Doğmamış kızımın adıyla çağırıyorum seni
Gel ey yüreğimdeki biricik sevgili