Bir karınca misali Efendim sana geliyorum.
Kavuşmak ümidiyle ben her gün sessiz yaşıyorum.
Günahlarım çok gelmeye yüzüm yok biliyorum.
Ne yapsam da sensiz bir nefes bile alamıyorum.
Bir garip yolcuyum şu içimde ki dünyada.
Bir gün bırakacağım sevdiklerimi arkamda.
Yarab sana soruyorum bu kulun hali ne ola.
Ne yapsam da alsan günahlarımı Yüce alada.
İstemem mi Uhud da olup şehit olmayı.
Hiç durur muyum dinler miyim gözyaşlarımı.
Yeter ki sen affettim de benim günahlarımı.
Ne yapsam da ne etsem Yarab bana acı.
02.01.2015
Kayıt Tarihi : 16.9.2018 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Görmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/16/bana-aci-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!