Bana Şiiri - Necati Dağıstanlı

Hiçte i? kalmady dostlar bizde,
Topallar dururuz, yolda ve düzde,
Kendi halimize yazardyk sözde,
Ekmek yemeye vaktimiz yok!

Her tarafym titriyor elim de tutmaz.
Kalp tekler durur nabyz hiç atmaz.
Adymlarym dahi ileri gitmez.
A? zym dilim kuru, gözümde fer yok.

Namaz kylynca ba? ym dolanyr
Yiyip içsem de midem bulanyr.
Sanki bütün dertler bize ula? yr
Rüya görsem hayyrlara yoran yok

Gözlerim bulanyr seçemez oldum.
Asfalt yoldan bile geçemez oldum.
Çayy da kahveyi de içemez oldum.
Ne yesem ne içsem tat yok,lezzet yok.

Biraz fazla ko? sam hemen dü? erim.
Eskiye ne oldu bende ? a? arym.
Acaba böylece çok mu ya? arym.
Güvenerek atacak adym yok, kol yok.

Emsallerim hemen her gün ölüyor.
Ye? iller kararyp toprak oluyor.
Azrail daima yolumu kolluyor.
A? lamak istersem gözümde ya? yok.

Y? te geldik, vakit gelir gideriz.
Servet; saman Dünya olsa ne deriz?
Zengin olsak diye figan ederiz
Ba? ymyzy vuracak ta? yok; kesek yok.

Ypler dü? ümlendi kimse çözemez.
Ystikamet ? a? ymyz asla düzelmez.
Sularda bulanmy? süzsen süzülmez.
Yçecek bir yudum su yok, Ayran yok.

Yazdykça yazdym kendimden geçtim.
Kimseler sormady ne yedin ne içtin?
NECO hakikaty ancak my seçtin?
Güvenerek dost yok yaren yok.