Bana Şiiri - Erkan Yanarateş

Sevinçle neşeyle göz açmışım dünyaya,
O zamanlar hayat tatlı bal oldu bana.
Sonra düşmüşüm uçsuz bucaksız deryaya,
Bağrına taş basıp anam sal oldu bana.

Ömür maziyle doluyor yıllar geçince,
Gözler hiç bir şey görmüyor insan sevince,
Gün gece oluyor kalp acısı çekince,
Hayat aşılması zor kal’oldu bana.

Âşık oldum deli gibi can-ı gönülden
Avare diye duydum adımı yâd elden,
Karşılık göremedim vefasız o yârden,
Hâlbuki tek güvendiğim dal oldu bana.

Erkan der hep çekmişim nazını ve seni,
Gül bahçenden aldım kalbimdeki dikeni,
Bir kerecik olsun kalbinle dinle beni,
Aşkınla ölür gibi bir hâl oldu bana.