Ey Gönül!
Ömür hülyâsında fâniyi sevdim,
Dikeni batan bir gül verdi bana..
Onu can evimde tahta oturttum,
O hayırsız hâlâ el derdi bana..
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta