Ey Gönül!
Ömür hülyâsında fâniyi sevdim,
Dikeni batan bir gül verdi bana..
Onu can evimde tahta oturttum,
O hayırsız hâlâ el derdi bana..
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta