Ey Gönül!
Ömür hülyâsında fâniyi sevdim,
Dikeni batan bir gül verdi bana..
Onu can evimde tahta oturttum,
O hayırsız hâlâ el derdi bana..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta