Bana kimse senin gibi sarılmadı
Ey acılar…
Üşüyen uykumun soğuk kalan yanı oldun
Ne bir eksik ne bir fazla
Gözyaşım gibi…
O ürkek bakışlarım senden bana kalan alışkanlık
Gitmen geldikçe aklıma
Tırnaklarımı kanata kanata yemelerim bitmedi
Atletin tişörtün altında sarkması gibi yakışmadı bana
Deli tayların tozu misali yırtık elbisemden dökülen yıllar
Sen diyince dilim dolaşır uçurtmam elimden kaçar dizlerim yaralı acır
Herkes güzellikler yaşarken bana açtığın yaralarda yaşamak kaldı
Yok, öyle eskisi gibi değilim koşmak sarılmak tüküre tükere gülmek
Bazen aklına bir şarkı gelir
Söylemek isterde saatlerce diline gelmez ya sözler
İşte sen o sözler oldun bana…
Kırgın yanlarım sardı sarmaladı
Bana kimse senin gibi sarılmadı
Ey acılar…
Her sarılan acıttı
Canımı yaktı
11-02-2021 SEYDİKEMER MUĞLA
#düşgözlü
Kayıt Tarihi : 11.2.2021 23:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!