El alem duydu, arşa erdi de sesim
Bir tek sen duymadın, seni sevdigimi
Gün altından saçlarına vurup ıstırken
Gözlerinde ışıyordu bembeyaz kutuplar
Davetsiz sevinç kaplıyordu yedi iklimi
Akıyordun gönüle meyden nehirler gibi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta