El alem duydu, arşa erdi de sesim
Bir tek sen duymadın, seni sevdigimi
Gün altından saçlarına vurup ıstırken
Gözlerinde ışıyordu bembeyaz kutuplar
Davetsiz sevinç kaplıyordu yedi iklimi
Akıyordun gönüle meyden nehirler gibi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman