El alem duydu, arşa erdi de sesim
Bir tek sen duymadın, seni sevdigimi
Gün altından saçlarına vurup ıstırken
Gözlerinde ışıyordu bembeyaz kutuplar
Davetsiz sevinç kaplıyordu yedi iklimi
Akıyordun gönüle meyden nehirler gibi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var