Dünyanın tüm yükü gözkapaklarımda gibi şimdi
Zor dayandım ayrılığa.
Hele sensizlik yok mu, ah şu sensizlik!
Gidişime sebep olan şu gidişin yok mu?
Artık sıkacak gücümün kalmadığı silah,
Parmaklarımın arasında şimdi.
Ölüm, son kez yokluyor gibi...
Ah şu beyaz ışık yok mu, şu dedikleri ışık!
Gölgeni gözlerimin önüne,
Serip serip durmuyor mu...
Uzattığın elin, ve son gücümle
Karnıma giren kurşun aklımda şimdi.
Bambaşkaymış ölmek,
Ne senle olmak, ne sensizlik gibi.
Ah, şu ağırlık yok mu, şu lanet ağırlık,
Bedenimi yerden yere vurup durmuyor mu?
Ne ışık, ne karanlık var şimdi,
Biliyorum, hakiki bu kez ölüm,
Hiçliğin ortasında olmak gibi...
Kayıt Tarihi : 5.3.2021 02:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esra Doğan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/05/bambaska-olmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!