Acılı deniz gibiydi hayatın duruşu,
Figanlar duyulurdu sahralardan.
Sesler… Zirveden namelerdi.
Şehrin horlayan insanları
‘’Seni Seviyorum’lardı ’’hayatı başkalaştıran.
Acılı deniz gibiydi sensizliğe bakışım.
Kendimi buldukça seni kaybediyorum.
Öyle şeffaf ki gözlerin,
Acı suyla düşerdim kirpiklerine
Sana yanan bendim, bana kalan sen.
Avuçlarım damla damlaydı,
Sana bakınca
Hayat başkaydı,
Sen bambaşka!
Kayıt Tarihi : 16.3.2012 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)