Bam Teli Şiiri - Seyyide Yılmaz

Terkedişinle dirilen bir şair var içimde
Aşkını anlatıyor binbir türlü biçimde.
Ne görsem ne işitsem seni düşündürüyor
Aşkın beyin piresi,aklımı kaşındırıyor.
Kalemime tutsağım,yazıyor hiç durmadan
Hep senli cümleler kuruyor bana sormadan.
Kelimeler içinde dolaşırken yokoldum
Kayboldum zannederken birden kendimi buldum
Çarpıştım benliğimle ve düştüm sendeledim
Sensizliğin acısında ruhumu rendeledim.
Bu ben miyim,değil miyim,ben de bilemiyorum
Kalbimi bile gıdıklasam,yine gülemiyorum.
Yazdıkça mı delirdim,delirdikçe mi yazdım
Belki de bam teli koparılmış bir sazdım.
Kopan tek şey aslında,o da sensin bilirim
Baktım dönmeyeceksin,arkandan ben gelirim...