Avuçlarımdan tozun uçuşmadan ortalığa
Bulutlar ağlasın, dökülsün saçağına
Derme çatma yuvana
Vursun rüzgar kanatlarını
Yıkıl…
Kon yine, can havliyle
Avuçlarıma…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
