Bam teli Şiiri - Arif Bıçakcı

Yüreğimiz donakaldı,
Yalnızlıklar üşüyor.
Bir ben bir kış aldandı,
Bahara gölge düşüyor.

Gönül telaşa düştü,
Oklar fırladı yaydan,
Akbabalar üşüştü,
Kimseye olmaz faydam.

Bam telimi kaybettim,
Mızrabım inler durur.
Nağmeleri terk ettim,
Yüreğe tokmak vurur.

Bulamadık bir türlü,
Hayatın bam telini,
Gözlerimiz pütürlü,
Akıtmadı selini.

Dönülmez yollardayız,
Yol yakın sonsuzluğa.
Sıkıştık; kollardayız,
Atıldık mutsuzluğa.

Kıstırılmış insanlar,
Hayatın mengenesine,
Kurtulduğunu sananlar,
Çatmış en gebesine.

Arif Bıçakcı