Balya Şiiri - Sedat Umran

Koskocaman bir balya, hiç kimsenin görmediği

gümrüğün sansüründen gizlice kaçırılmış

bin tonluk acı~yükü sırtımda götürdüğüm;

belki ben daha doğmadan bin yıl önceden

bu ambalaj gizini çözen tek şifre

—tehlikeli madde— gözyaşından soğuk damgası

ya da kanmumuyla mühürlenip kapatılmış

yasak yaşamaların bana armağan ettiği

Almamazlık edemezdim ayıp olurdu çünkü,

en hafif olmak varken bu gece yolculuğunda

bir ân yanımdan ayırmadığım bin tonluk acı;

ama atamam ki odur duyuran bana yaşadığımı,

o olmadan nasıl anlıyacaktım soluk aldığımı?

Kadınlar, erkekler ve çocukların tüm mutlulukları,

darılmaların barışmalara getirdiği sevinç...

Her şeylerim kapalı odalarda bıraktılar,

örttüler iç'in iç'e açık pencerelerini;

aradıkları yoktu ki zaten her şey gözönünde,

ellerinin altında balmumu günleri

aynı modele göre biçimlendirdiler,

yonttular köşelerini tehlikeli yaşamaların,

törpülediler uçlarım kuşkuların;

uzun vadeli hesaplar, otomobil, apartman katları,

ay ay ödenen taksitler, bütün bir kuşağı yutan,

yanılmıyan hesaplar ve paranın birike birike

kişiliğe büründüğü, ortak olduğu yaşantılarına,

iğreti durduğu ve güçlükle tutunduğu iç düzende

Ölümün o kapkara soluğu gezinmiş aynalarda

görünüp kayboldular yarasalar gibi,

her gülümseme, her söz önceden hazırlanmış

mühürü ve imzası okunmayan bir dilekçe.

Ben o daracık kompartımanında yalnızlığın

bir gece yolculuğunun tek yabancı yolcusuyum
yanımda bin yıllık balyası acılarımın! ..