Baltık Mit'inden Eski Bir Tanrıya Ağıt

İçerilerinde gizliden gizliye semirttiğin o sır,
Aziz olsun can bilinen gözyaşları,
Saydam camlara iğnelenmiş kelebekler misal.
Gurur ki meziyettir ecdadın her vesile kulaklara fısıldadığı,
Vakur şekilde tecelli etti davranışının orta yerindeki pırlanta aynada.

Çileler kokan ünlemlerle ayağa kaldırmak isterdim cümlealemi canyoldaşım,
haber eylemek için bulutlu bir gökyüzü misal kuzeylere yittiğini.
Yavanlıktan muzdarip olmuş, garipsediğim dilimlenmiş onca sönük ruhcağızlara,
Dinletmek isterdim kuytularda mırıldandığın hasret türkülerini.

Sadece sevdin oysa,
yalnız sevdin, kimseciklersiz yalnız sevdin.
Ve ulu dağların doruklarını sunakları eylemiş şaman cadılar gibi,
hunharca bıçakladılar kalbini,
oluk oluk şiir akarak çıkarttığın kalbini kaptırdığın çehreleri güzeller.
Ve inan bana kardeşim gözlerimin derinlerine bakarak,
meğer ki Kremlin'in sivri şapellerini ellerine geçirebilseler,
Bu Allahsızlar onlarla dahi deşerlerdi yüreğini.

Soban bir yüz oldu, yanan ellerinse ruhun belki,
güneşlerin söndü sandın nice sabahlarında, tüm ötücülerin kırıldı,
Yağmurların hiç susmadı, temize dair ne varsa taşırken
Ve tam da bu demlerinde işte
“Boşver be! ”
diyen bir dost bile silüeti ile ferahlatamadı loş hayatını.

Vakittir işte serivermek için sana ait olupta
hayatımda paslanmaya bırakıp, teslim etmeye kıyamadığım onca anıları, hayalleri.
Al senin olanlar senin olsun yeniden, sen ki dikenli çelmelere takılmış çokça
Azametli bir dağ gibi karşımda sabırla dikilirken.
Özürlerim ovaları örtecek kadar çok ve yavandır,
Gözyaşı şarabımdan içmeden geçmez tıkanmış boğazlarından.
Bil ki kardeşim bu biçare günah çıkarma teşebbüsüm,
Bir nebze seni bunca üzenler, hep seni itenler adınadır.

15 Ocak/11.00 pm
2004 /Gebze

Valhalla'daki tüm emeklilere selam olsun...