Balta Ve Kalem

Bir kalem ve balta
İkisi de odun işçisi
Balta, cellat olur kütüğe
Kalem, ferman olur ölümsüzlüğe
Balta, giyotinidir ağacın
Ağaç, darağacı olur onun karşısında
Öz oğlu tekmeler, tahtadan sehpayı
Ağaçtan ayağıyla getirir ölümü.

Oysa bir bitiş değildir bu ölüm
Sonsuzluk kapısının açılış öyküsüdür
Tahtadan bir kalem yazar ölümsüzlüğü
Kütükten kopan bir sayfaya kusar derdini
Nakış nakış işler ab-ı hayat nehrini
Anlatır cümle aleme, ölümle yaşamın kardeşliğini
Bir kardeş kast etmiştir canına
Bir kardeş can katmıştır kanına.

Bu bitmek bilmeyen bir gel-git
Ölümle hayat arasındaki ince şerit

İşte cellat müjdeledi sonsuz bir hayatı
İdam sehpasından doğan safahatı.

İşte balta ve kalem kardeş kardeşe
Yürürler onları yakmayan ateşe.

30.01.2012 – Gazipaşa