Balo – ve Ateş Şiiri - Ahmet Özcankaya

Gördüm insanlar bir araya gelip toplanmış
Göze hoş gelsin diye etraf ışıklandırılmış
Gelen misafirler masalara kurulup yerleşmiş
Farklı kültürler böyle mi birleştirilirmiş

Sevinç ve sürur gönüllere sığmıyor
Zevk elektriğe tutulmuş zıp zıplıyor
Pek çok insanı bir arada bu mu topluyor
Yanlış yollarda dolaşıp,zakkum çiçeği kokluyor

Bir hikaye anlatılır kendine pay çıkarmak için
Etrafı sarmış alevler duman salarak yakmak için
Üstekiler yerinde duramıyor gülmekten niçin
Müftüler alttan ayaklarını gıdıkladıkları için

Ateşi hafife alma! Az da olsa sakın
Anlamak için yanan kora ayağınla dokun
Hem duyar,hem görürsün ne yaptığını onun
Bütün varlığa yakındır, o büyük düğün

Kabirle başlar o büyük gün
Mezar,damıtma odası yada ızdırap gün begün
Bilinen bir şey orada olmadığı bugünkü zevkin
İşte gördüğün onun ve senin gerçek hayatın

Pek çok uzun ve zahmetli bir yoldan geçtin
Hey yollar tek iken burada niçin ikileştin
Bütün insanlık gibi sen de ayrılmaya başladın
İlk ve son gerçek hayat bu nasıl? hoşlandın
24072009.815 Ahmet Özcankaya