Herkesi dost bilirdim nefsimden gayri,
Şimdi oda yar oldu varlıktan soyununca,
İ
stemem postuma pazarda paha,
Sermişim zerremi, ummana doyulunca,
Ha yüreğimi sorarsan bana,
Na ehle zarardır susmuşum gayrı,
Cihanı aleme yayılan O Allahın şanı,
Gurbet sandığın mekân zannımdır gayrı,
Kalmadı mekânım, ne de sönecek ocağım,
Ne ucum var ne köşem ne de bucağım,
Çekmişim ümidi evladı ardan, tütmez baba ocağım,
Terk etmişim cüzümü, ben o külü görünce,
Bala düşen sineğe var mı bir dönüş,
Balları bal yapan özden olamam ayrı,
Bu gözden akan yaş değil Kevser şarabı,
Dostun hak ise kırarmı nazik hatrını,
Görmedim bir güzel, o cemâlden ayrı,
Servetim aşk, dost ile dostum haktayım gayrı.
Kayıt Tarihi : 25.12.2004 20:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!