Balköpüğü Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

BALKÖPÜĞÜ
Uzak çağlardan çağıldayan sessiz çağrıdır bu
Yaman bir çığlık.. ah kopan kubbemde
Biri arifi aşkın, bir diğeri arifçesi.
Balköpüğü varlığındır varlığıma kattığım;
Ben ermişiyim yolun sen ermişçesi.
Kulağında hep aynı fılsıltı.

Hayli mevsimlerden beri
Aşk üzre taşıyor kasketim
Ağrılı sızılı başımı.
Yaktım acıya dönük uçlarını sinirlerimin,
Bir hayalini banıyorum teşne gülüşüme.
Yamçımdan sızan akşam
Damlıyor girizgahına delirişlerin .
Tırtıkladığım düşlerimde aheste
Dökül saçıl gülüşün olsa diye
Okkallı yıpranışlarım oluyor ekseriye..
Sana bir kez ruhumsun dedim ya;
Ruhumsun gerçek…
Hele ki
Geçmişse lezzeti ellerinin
Yazdığın her bir şiire..
YUSUF GÖKBAKAN