Balkon Mesaileri Şiiri - Muhayyel Gizliay

Bir bağlama sesiyle,
Her gece balkon mesaileri...
Külleri savrulmuş umudumun,
Bitmek bilmeyen hevesli hayalleri...
&
Her gece farklı şeye ekmek banıyor,
Hep en karanlık boşluğa bakıyor,
Karşımdaki duvarla selamlaşıyor,
Sonra istemeden de olsa uykuya dalıyorum.
&
Bunca liyakatsizliğe can sıkıyor,
Kederlerin yanına tütün ekliyor,
Virajları olabildiğince genişten alıyor,
Bir çıkış yolu arıyorum.
&
Tepetaklak bir güvercin misali,
Oradan oraya atıyorum bedenimi.
Zirvelerde bir keklik gibi kanat çırpmak,
Neredeyse imkansız...
&
Zor olanlarda bile gözüm yok.
Kuytudaki imkansızlara kafayı taktım.
Kundaklanan mekalarımın,
Arka kapısında kurusıkı ihanetler...
&
Sakin ve sessizce, hedefe...
Hedef daima bilinçli bir şekilde...
Anlatmıyor hedefi hiçbir kelime.
Çünkü hedef daima kalpten bilinmekte.