Balkon Mahkumu Yaşlılar Şiiri - Mahir Od ...

Yaşlılık,
Ah şu yaşlılık
Ne kadar zor geliyor,
Elden ayaktan düşüp,
Çoluk çocuğa bağımlılık
Hayatın ahirinde zoraki,
Doğduğun mekanlardan ayrılık
Selamsız şehirlerin sokaklarında,
Kalabalıklar arasında yalnızlık
Beton yığınları içerisinde,
Yarı açık cezaevi misali
Balkonlara mahkumluk
*
Yaşlılık,
Ah yaşlılık
insana zor geliyor
Anılarla dolu olan
Evinden, yurdundan ayrılık
inan düşmanını bile özletiyor,
Kalabalık sokaklarda ki, yalnızlık
*
Ah o eski komşular,
Şimdi olacak ki yanında
Oturup memleket düzelteceksin,
Çayı yudumlayarak karşıdaki parkta
Ama heyhat nafile…Yalnızım yine sokakta
*
Yaşlılık, ah yaşlılık
kopardı beni öz yurdumdan
İki kelam edecek bir dost yok
Koskoca şu apartmandan
*
Apartmanlarda bedenler ısınıyor,
lakin gönüller soğuk mu soğuk
Dokunuyor insana bu yaştan sonra,
Demir parmaklı balkonlara mahkumluk
*
Torunlar internete,
Anneleri dizilere, babaları spora esir
Bu ortamda bende balkona mahkumum
Beni en iyi sen anlarsın demi cancağızım,
Balkon mahkumiyetinden kurtulmam için,
Tek çare sana kavuşmam lazım
*
Aslında çocuklarda üzülüyor, bakınca halime
Arada bir lanet okuyorlar apartmandakilere
Lakin kimsenin umurunda bile değil,
Herkes yine bildiğini yapıyor.
İşin özü, köyden uzaklarda
Balkonlara mahkum olmak,
İnsanı daha da yıpratıyor,
Kimseye diyemesem de,
İçin için AĞLATIYOR..!

(Mahir Odabaşı/27.4.202)