Balkon Şiiri - Cihangir Çağlar

Bir mesai dönüşü
Vakit akşamüstü
Yer balkon
Aklım firari
Dalmışım umarsızca
Gözlerim baygın
Boynum sağa bükülmüş
Kitap yanıma düşmüş
Çayım soğumuş
Biraz da dökülmüş
Sular damlıyor ve her damla parlıyor
Belli ki yağmur yağmış
Camlar ıslanmış
Elimle buğusunu alırken pencerenin
Birden cezbetti yanardöner ışıklar
Uzayan sokak lambalarına bak
Rengârenk ve pas parlak
Sarının her tonu şimale ilerliyor
Gökyüzünü tutuyor, bir noktada kesiyor
Şehrin ışıkları değiyor bulutlara
Şu ruhum bayılıyor ufuklara
Allah’ım, nasıl bir huzur içindeyim
Dakikalarca yansımaları izledim
Paylaşacak birilerini gözledim
Birilerine anlatmak istedim
Şehrin şu anını…
Bir ezan sesi kesti her şeyi birden
Kapladı tüm zamanı
Gözlerimi kapadım dinledim
Aziz Allah nidası
Daha sonra da hiçbir şey susmadı
Her yerden ayrı ayrı sesler geliyor
Aklım zıp zıp zıplıyor
Gök gürültüsünden kopan bir uçak sesi
Evet, burası iniş güzergâhı
Belli olmaz genelde iki iniş arası
Sık sık uçak manzarası
Sesleri çoğu zaman birbirine karışan
Ülkemin güzel insanları
Korna sesleri irkiltir yerli yersiz
Tramvaylar bir simülasyon misali
Sesleri rüzgâr uğultusu gibi
Yeşil ışık, anons ve zil; "raylardan çekilin"
Hay hay efendim buyrun, öncelik sizin
Araya giren egzozu patlak motorlar
Aynı yoldan onuncu kez geçen kırmızı şahin
Son ses arabesk rap çalan diğer taksiler
Belli ya, ya aklı gedikler
Ya da hala gençler
Saygı nedir bilmezler
Derken dikkatimi toplayan bir ses daha
Allah’ım o da nesi
Ev içinden bir ses; saç kurutma makinesi
Şiddetle yakıyor havayı
Sömürüyor enerjiyi
Gözümün önüne bir resim geliyor
Sevgilimin saçları havaya savruluyor
Ayaklarımın üzerine sıçrayan kedim
Boynunu, kafasını ayaklarıma sürtüyor
Kuyruğuyla sarıyor bacağımı
O da sevgi istiyor, o da…
Burası yaşadığım
Nefes aldığım
Huzur bulduğum tek yer
Güzel evimin güzel balkonu
Sekizinci kattaki cennet
Apartmanın en güzel dairesi
Kendi yaptığım ahşap sedirde
Geçirdiğim özel vakitler
Alabildiğince izlediğim Kayseri
Komşum yeşil Gesi
Cumhuriyet mahallesi
Bildiğim en uzun caddesi
Atıştırmalık yağmur
Camlardan süzülürken
Birden bir siluet, yansıyan kim
Ve Dünya’ya tekrar hoş geldin
Yarın Çarşamba, nöbetçisin
Vakit almış başını gitmiş
Saat, gece on biri geçmiş
Ev ahalisi nerede, ne halde acaba
Benimse aynı yerde yine içim geçmiş
Kollarım uyuşmuş, tadım kaçmış
Kızıyorum da kendime
Kalkmalısın ha gayret
Uyuyup kalırsan biliyorsun
Sabah güneşi buradan uzanacak
Keyfe keder yakacak, kavuracak
Başına gelmedi değil
Kalk hadi yerine yat
Yarın akşam yine gelirsin
Balkon bir yere kaçmayacak
Gücün yetmez dirensen de
El mahkûm, olan olacak
Sen olsan da olmasan da
Yine sabah olacak...

(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)