Balkon Şiiri - Ömer Tolgay

Balkonlu ev alamadım
Bu kadar da olamadım
Ne yapsam ki bilemedim
Laf ağır artık bu yaşta
Hayat zorlar bir gör düş de

Çalış didin dünya görme
Dünyalığa değer verme
Yirmi yıl ev değiştirme
Akıl yaşta değil başta
Akıl zorlar bir sor deş de

Nişanlı, canısı dersin
Lafta kalır, ne edersin
Güzel söz etmez gidersin
Görürsün sevgiyi düşte
Aşk para etmez ödeş de.

Beceriksizin tekisin
Dört değil üç, beş, ikisin
Olmuyor bu, olmaz kesin
Rıza mı yok, üçte beşte
Şükret nimete eriş de.

Gece uyur horlarmışsın
Uyumayı zorlarmışsın
Vakitleri darlarmışsın
Git ayrı yat üşü kışta
Tırnak bak tüy yol didiş de.

Çıkamadık bahçe kattan
Bin eşeğe in de attan
Teselli torun, evlattan
Hayırlar dostta kardaşta
Geliş de aynı gidiş de...