Balkon Şiiri - Ömer Özyurt 2

Balkon

Dün balkonda oturmuş,sokağı seyrediyordum
Sokak sakindi
Sokakta sesizlik hakimdi
Uzandım
Bir avuç sesizlik aldım
İçine biraz da güneş kattım
Galiba biraz abarttım
Biri çok
diyeri az
Sesizliğimi çok aldım
Yoksa ışığımı abarttım
Mutluydum
Mutluluktan sevincim taştı
O kadar taştı ki
Sevincim Akasya'nın dalına
bulaştı
Akasya artık sevinç kokuyor
Öyleyse sevinelim
Akasya çiçek açsın
Bahar da sevinçleri dağıtsın
Sevinçler sahipsizdi
Öyle ortada duruyor
Sanki,birilerini bekliyor
Ellemedim
O kadar çok olsun istedim
Bir gün,lazım olur dedim
Bu duygum çok iyiydi
Benimle birlik olup
Sokakla eylenirdi

Dün balkonda oturuyor,sokağı seyrediyordum
Aklımdan geçen biri geçti
Arkasından
aklımdan geçmeyen biri
ve diyeri
Diyeri bana baktı
gözleri aklımda kaldı
O,aklımdakinin peşine takıldı
Bu gözler kime baksa iz bırakır
Hüzünlü,bir ses bırakır
Bir de sahipsiz bir söz bırakır
Öylede oldu
Bir kardeşliğe benziyordu
Ben ona kardeşim diyemedim
Sadece gözlerini beğendim

Dün balkonda oturuyordum
sokağı seyrediyordum
Çok iyiydim
Yani,gökyüzü kadar diyebilirdim
Aslıda bunuda söylemiyecektim
Fakat,gökyüzünün yeni sahibiydim
İnan böyle çok iyiydim
Artık bir gökyüzü zenginiydim
Birazınıda sana verecektim
Sen çok geçkaldın
Ben bir aydınlandım
Sanki sokak lambasıydım

Mavinin Eli