Balkon Şiiri - Khayyam Muhammad

Uzun uzun ufuklara bakasım var bilirmisin.
Neden söylersen ilk ufukta beliren güneş kadar her defasında.
Yeniden görmeyi ve özlemeyi seviyorum galiba.
Batıdan haber bekliyor siyah evsiz çocuklar.
Bir sigara yakıp şu balkonda ölesine şiir yazsam sana.
Sen hep öyle resimden baksan bana.
Dudaklarında kalan şu izmarıt gibi sıkışıb kaldım
Şu azaltamadığım yalnız söz yığının ortasında.
Çıkmaz bi sokak gibi burası yardım edemezmisin? ?
Gördüyüm her yabancı yüzü hayal gücümle sen yapmak var
Trafik lambaları,metrobus durakları bile dönüşümsel yalnızlığa götürüyor.
49 yaşlarında bir taksi şöforü soruyor ne kadar seve bilirsin ki diye?
Nişantaşından Kadıköye kadar konuşmuyorum susuyorum.
Bi paket sigara kadar bitiyorum.
Kayb oluyorum,Gezi parkı yeniden yeşilleniyor.
Anarşist isyanını bırakıyor,kapitalizm para birimi şiir yapıyor.
Balkonlarda hep yalnız bi resim kalıyor.
Siyahi çocuklar Kuzeye koşuyor.
Şu günlerde hep havalar duman olucakmış söylüyor ana haberler.
Yine kaldıkmı başka bi bahara?