Balkon 2 Şiiri - Bilge Türk

Aklımı yitirmişliğin içinde geçip giderken,
Sana rastladım küçük
Senin çatındaki kuşlar mı daha çok
yoksa benim mi?
Besbelli, senin.
Benimkiler çoktan uçup gitmiş
Bir bir beni terk etmiş.

Göğe bakalım derler, göğe bak, göğe baksınlar.
Nedenmiş, anladım.
Çünkü
kuşlar hala uçuyor
gökyüzü masmavi.
Tıpkı dedemle kuşları izlediğim
O sonsuz cennet gibi.

Balkonunda yeşil battaniyesi olan bir ev gördüm
yabancıydı.
Ötekinde kahverengi bir halı vardı
hatırladım.
Eve dönmek istedim
istedikçe ağladım
ağladıkça istedim.
Gözlerim ağırlaşınca bıraktım ağlamayı
Ne susturan vardı beni
ne başımı okşayan.
Hatırladım,
Hatırladıkça ağladım.