Balkon Şiiri - Sinan Kureşoğlu 2

Şu balkonlarda bir sır var
Sanki Rab resmini çizmiş dışarının
Ben izleyici
Yalnızlık yoldaş ..

Görüyorum insanları
Balkonlar nötr
Ne varsa, o hayatın içinde
Ben yaşamın köşesinde
Büyüttügüm mahmurluk koynumda
Yaşlanıyorum
Hiçlik elinde ok ..

Balkondan dağlar görünüyor
Şu Reyhanlı izbe yer
Pek iyi manzara sayılmaz
Hüzün mu çöktü üzerime
Bana mı ağlıyor bitikler ?

Soldu gençlik
Zaman bir nevi su cinsinden
Sıkıldım insinden cinninden
Yokluk elinde bıçak
Acımasın kimse halimden
Yok şikayetim derdimden
Tutmuşum yaşamın kalbinden..

Balkonlar yokken bir zaman
Nasıl izledi evreni insan ?
Büyüdü ,gelişti icimde nisyan
Balkon önüme seriyor geçmişi
Orta bir kattan ..

Başarı ne mesela bu hayatta ?
Balkondan bakıp mutlu olmak mı?
Yerleşmek mi balkona ?
Küçük bir çocuk mu el sallayan ?
Nasıl sır bu
Balkondan dünyaya yansıyan ?