Balkentin Gününe Akan Nil

-uzun bir yaşayış ıslaklığı- ıslanmış ıslık veresiyesi olmayan yaşanırlık-1

küllerini taşıyorum güllerine Ankalar çeviren hayatın
nikotini eskiz düşlerde saklı bir sevi gölgesinde büyürsün
direnişin sirenlerini çalar ilginin kendi arayışı
ıslak bir hayalin ali kentinde kendime olmazlarım sıralınır
ve bir sen göğü, göğsünü dayar sol y’anıma
yasadışı sisler örter hislerimin üstünü
eskimez aşkların yağmur bulutu iner gözlerimize
en acıklıda en acıkmış yaralarımız kanar
ağlarız
-ağlamak neyi kurtarıyorsa ona ıslanırız

-Künhümüzün küresinde kumruluk dersi- buz değil - biz-2

elemim bitti,k’alemim yazmaz oldu efsunlarımı
bitmezlerin masalında peri suretin yanar
aydınlanır vebalim
esrik bir sen güncesiyle yanar akbük (beyaz gelin şehri)
yaşamayı katlayan ömrün sen katında belirir yaşanırlık yıldızı
solunda bitmez geceleri sıralar
gecenin hecesinde açılır gül yüzün
güne nil’ler akar ıslanır yaşadıklarımız
güzelliğin senfonisi güzel günleri çalar
ceviz ağaçlarının huzur ışıltısında anlar akar
sende kalışın en sessiz harfinde sesli harflerim sarılır
başka mevsim yok
başka aşk yok
yaralar kendi kabuk gemisini salsa da yürek denizimize
başka biz yok bilesin balkent