Balkanlardan göç! Şiiri - Hüseyin Varyeter

Ben tatmadım,bilemem,
Tatmış anam,ninem,dedem...
Anlatırlardı hep,
Göçü,hasreti! ...
Senin bildiğin saklı herşeyi.
Üstünde bulunmasın diye,
Yastıkta gizli altın kolyeyi! ...
Getirilen yatakla,yorganla,
Saklanmış kıymetli herşeyi...
Böyle göçülmüş,gelinmiş,
Canım güzel balkandan...
Bu göç ayırmış canı candan,
Eşi dosttan! ...
Komşu göz yaşı döker,
Ana yurt kalmış ardında,göçer...
Acıkmış karınlar,susamış canlar.
Hasret oturmuş,özlem ağlar! ...
H a t ı ra l a r,
Bırakılır güzelim topraklar...
D a v a r l a r,
Mutluluğa dikilen bahçedeki ağaçlar...
B i z g ö ç m e n i z!
Yurdumuz balkanlar...
Bize buralarda,
Göçman diyorlar...
Tabi göçmeniz!
Hasretiz,balkanlıyız!
Üstüne üstlük,
Biz de sizin gibi,
O s m a n l ı y ı z...
07.01.08
22.35Ptesi