Kendimi üflüyorum kendi cansız közümden
bir kır dumanı gibi bitkin bir ırmak gibi kendime sokularak
kalk diyorum dünya bir yanardağla öpüşüyor uzaklaş
Oysa bende açılan sakin bir derviş gözü ne varsa yapışıyor
nefes alan karınca, esneyen çocuk dili, piyanodaki parmak
uzanıp kirpiklerime asılıyor sudan hafif ne varsa.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta