-Koşuyordum.
-Durdum.
-Yazdım.
Ellerin oldu birden.
Dokundum.
Artık sana aşık olmamak için hiçbir nedenim kalmamıştı.
Savurdum.
Gökyüzüne, daha çok da kendi yüzüme.
Sertliği kelimelerin,
Bundandır acizliği;
Yumuşatmak için şiiri,
Bir kaç boş söz söyle.
Sevdim.
Artık seni sevmemek için de fazla nedenim yoktu.
Dillerin dolandığı her yer, her kelime
Tendir artık şiirde.
Güzeldir ve yalnız şiirde iş yapar şu mübalağa sanatı.
Bu yüzden bil.
Bir sonra ki kitapta 'ceylan' koydum adını.
Senden başka.
Gökyüzünde bir ten ikizin o senin.
Tutamazsın ellerini,
Ben tutacağım.
Seni sevmemek için fazla nedenim kalmadı.
Bırakıyorum kelime oyunlarını,
İstiyorum dudaklarını.
Saat on ikiyi bir geçtiğinde,
Ellerimde balkabakları.
Kayıt Tarihi : 1.7.2021 21:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuzcan Pınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/07/01/balkabaklari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!