Okyanusa sığmayan bu balıklar
sürüyorlar ağır bedenlerini sahile
ağır geliyor yaşamak
güneşin kavurduğu kumlara atıyorlar bedenlerini
Afrika'da balinalar intihar ediyor.
görüyor olmalılar kemikleri çıkmış çocukları
çıkınca suların üstüne
alıyor olmalılar açlığın delirten kokusunu
susuzluktan çatlayıp ölen bebekleri
seyrediyor olmalılar sonsuz akvaryumlarından
sonra çığlık çığlığa atıyorlar kendilerini kumlara
balinalar ağlıyor ağırlığı olmayan çocuklar için
Sen ey insan!
Olamazsın o balık kadar
vicdanının sızısından atamazsın kendini denize
çünkü Afrikalı çocuk benzemiyor senin rengine.
31.05.2009
ANKARA
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!