Balımsın Benim Şiiri - Levent Kayahan

Seni anlatmak için yetersiz kalıyor dil
Sen aşktan çok fazlasın canımsın benimsin
Sadece kalbimdeki derin bir sevgi değil
Sen gönül peteğimde balımsın benim

Şu ruhum bedenime artık sığmıyor inan
Gönlüme senden başka güneş doğmuyor inan
Aşk bahçeme yabancı çiçek girmiyor inan
Papatyam lalem. lilyum. gülümsün benim

Seni öyle seviyorum duysan mahçup olursun
Yüreğime bir girsen orada aşkı bulursun
Bir sevgi ormanında şaşırır kaybolursun
Sen ömür ağacımda dalımsın benim

Yaşantımla ilgili inanç ve şevk sendendir
Bilirim ki hayattaki huzur ahenk sendendir
Gökkuşağında bulunan en güzel renk sendendir
Mavim sarım yeşilim mor um alımsın benim

Ne zaman ayrı kalsak dünyam siyah oluyor
Dilimden dökülenler aman eyvah oluyor
Uykuya dalamıyorum çok zor sabah oluyor
Gözlerimde biriken iki damlamsın benim

Seni görmem bir yana adını anmam yasak
Ne olurdu bir yerde beş dakika otursak
Halimi bir düşünsene hayalin bile uzak
Yüreğime haram değil aşkta yasalımsın benim

Kelimeler tükenip te şiirim yarım kalınca
İncelen hayat ipimi hasret ele alınca
Sen akılma gelip te ruhum çok daralınca
Gezip te dolaştığım ıssız kumsalımsın benim

Bahtımın rüzgarında meçhule savrulurken çaresiz
Sen geldin hayatıma usul usul ve sessiz
Taht kurdun yüreğime hüküm sürdün süresiz
Sanki bir rüyadayım aşk masalımsın benim

İki laf etmek için yollarını gözlediğim
Ey benliğimin sahibi delice özlediğim
Nazar değmesin diyerek herkesten gizlediğim
Sen ruhuma yazdığım gönül romanımsın benim

Amansız bir ağırlık ömrüme çöreklenirken
Talihimde bir çıkar yol ümitle beklenirken
Hayat fırtınasına çöp gibi kapılıp sürüklenirken
Son an da sığındığım tek sevda limanımsın benim