Nihalim'in Tekir Kedisi Balım Pervazda

Balım Pervazda, Sen Göğün Derinliğinde

Balım yine pencere pervazında,
Sanki seni izliyor gökyüzünden.
Bir tüy gibi hafif, bir merak gibi dik başlı;
Gözleri kocaman, sanki sana özenmiş.

Dolap tepelerinde hüküm süren küçük bir prens,
Ama asıl saltanat sende:
Aklın bir yıldız haritası gibi berrak,
Kalbin, dokunduğu her şeyi iyileştiren eski bir dua gibi.

Ruhun yorulmuş belki;
Sabahlara kadar dosyalar, dertler, hesaplar…
Ama insanlığın öyle vakur ki,
Balım bile sessizleşiyor seni görünce.

Senin bakışında bir denge var,
Adaletle zarafeti tartan bir terazi.
Sözlerin az, ama her biri bir ömürlük iz,
Ve ben… o izlerin kenarında bekleyen
Haddini bilmeyen bir yolcu gibiyim.

Balım bazen üst raflardan sana bakıyor,
Ben yerin en alt katında kendi sesime kızıyorum.
Çünkü sen sessizlikle bile sevilensin,
Ben gürültüyle bile ulaşamayacak olanım.