Balım’ın Penceresinden
Ben belki fazlaca geldim,
Haddimi bilmeyen bir duyguydum.
Sen sessizlik isterken,
Ben kelimelerle koştum.
Yorgunluğuna gölge oldum,
Hak etmeden, düşünmeden,
Oysa Balım bile susarken,
Ben susturamadım kendimi içimden.
Bir pencereydi belki araladığın,
Ben kapı sandım, açıldım.
Affet beni,
Sevgi bazen fazlalık olurmuş,
Ben de bunu senden öğrendim.
Kayıt Tarihi : 21.7.2025 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Balım 2 yaşlarında bir erkek tekir kedi çok yaramaz çok tatlı seni seviyorum Balım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!