Sen insanlığımın katili
Yokluğunu kabullenmek için
Hiç denemedim mi sanıyorsun ?
Hiç çabalamadım mı sanıyorsun ?
Sen heveslerimin katili
Sensiz yaşayacağımı mı sanıyorsun ?
Beni bırakıp giderken
Çölde mahsur bırakırken
Başaramayacağımı hayata tutunamayacağımı
Çölde güneşsiz kalacağımı bilmiyor muydun ?
Sen güvenimin katili
Sen olmadan evsiz kalacağımı
Hiçbir evin çatısına güvenemeyeceğimi bilmiyor muydun ?
Sen beni, bendeki seni öldürdün
Sen sevgimin katili
Güneşe aşık kardan adamın
Eriyeceğini bilmiyor muydun ?
Yaşanan her anı canlanırken
Kalbimin duracağını bilmiyor muydun ?
Sen vicdanımın katili
Birgün geri döndüğünde
Seni kabul edeceğimi mi sanıyorsun ?
Seni affedeceğimi , yeni seni sevebileceğimi mi sanıyorsun ?
Sen aşkımın katili
Ne sen eski sensin ne de ben eski benim
Ben eski Bal’a Güneş’e aşığım
Yoksa sana aşığım mı sanıyorsun ?
Sen Balımın katili
Deli Bal Oldun
Sen ruhumun sadisti oldun
Sen en beklemediğim oldun
Sen her zaman her şeyin eni oldun
Ben ise her zaman her şeyin buçuğu oldum
Sen özgür oldun Bal
Ben ise ölü bir şair oldum
Kayıt Tarihi : 23.1.2025 00:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yoğun bakımdaki aşkın hikayesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!