Balım Artık Minik Dev Adam

Yıl İki Bin On Dört,
Günlerden Temmuz Yirmi Üçtü.
Neslime o gün
Bir ay parçası düştü.
On Bir Ayın Sultanında,
Bin geceden hayırlı,
Bir geceye hazırlanırken Dünya,
Kadir Gecesinde gerçek oldu bir rüya.

Kadir Teoman ile nurlandı bu Dünya.

Bir nur topu gibi bağrıma basıp,
Ezanını okurken kulağına,
Bir mutlu gülücük kondu
O masum dudağına…

Anne/Baba bulutlarda,
Hısım akraba mutluluk deryasında,
Ben dedesi ise büyük umutlarda…

Bu gün bir minik dev adam artık O,
Anasının göz nur,
Babasının baş tacı
Dedesinin Bal’ı, ömrünün geri kalanı

Gelecek senin Balım…
Sen tarihin ak yazılmasına kefil,
Sen aydınlık yarınların umudu,
Sen iki cihanın mimarı,
Sen ki tarihin altın isimlerine dahil.

Zaman sana sermaye,
Bizlere cep harçlığı…
Yeter bu sermaye;
Üretmeye, çalışmaya,
Başarmaya,
İki cihanı inşa etmeye…
Yeter;
İnsanları, tabiatı ve
Vatanını sevmeye

Bil ki;
Geçmiş o temiz genlerinde saklıdır,
Bil ki;
Sendeki bin yılların mükemmel Türk aklıdır,
Bil ki;
Gücün tek başına cihana değer,
Bil ki;
Kültürün, sevgi, saygı ve hoşgörü odaklıdır.

Sen;
Sıradan bir çocuk değil,
Peygamber övgüsü almış bir Türk evladısın
Sen;
Yaratılıştan İslam,
Rabbine sevdalısın…
Sen;
Sevgiyi sırtlanmış bir yiğit
Dedesinin Balısın.
Sen;
Sıradan yaşayan değil,
Çağa damga vuran bir yiğit olmalısın.

Balım, Kadirim, Teomanım;
Esenliğin daim,
Başarı yoldaşın,
Sağlığın kavi olsun.
Ömrün uzun,
Ömrün mutluluk dolsun.

YENİ YAŞIN HAYIRLI ve KUTLU OLSUN…