Gözlerimi yumuyorumda
Başkent sokakları canlanıyor anılarımda
Ah diyorum içimden
Şimdi Kızılay Meydanı'nda olmak vardı
O koşuşturmayı, o kalabalığı yaşamak vardı
Ankara doğduğum şehir
Ufukta parlayan güneşse aydınlık
Sevip sevilmekse mutluluk
Oltanın ucunda balıksa umut
Bardaktan boşanırcasına yağmursa bereket
Ak duvaklı bir gelinse gelecek
Bir çocuğun gözlerinde parlayansa sevgi
Bekleme sevgilim gözlerin yollarda
Gelemem biliyorsun
Uzatma ellerini ne olur
Tutamama, uzanamam sana
Hatalar getirdi bizi bu duruma
Biliyorum sevgilim; anlıyorsun
Vefasızım, sevdiğim
Seksensekiz gün oldu tamıtamına
Dile kolay yosun gözlüm
Sor bir de bana nasıl geçti diye
Sor o yirmidört saatler
Nasıl üçyüzatmışbeş gün oldu
Gökyüzü kızıllandı iyice
Kana bulanmışçasına kızaran güneş
Yok oldu yavaşça
Yine battı güneş aşkımın üzerine
Bugünde aramadın...
Unutulmak korkusu sardı benliğimi
Hızlı adımlarla yürürken
Sabahın erken saatlerinde
Yol kenarında
Ölmüş bir kedi yavrusu gördüm
Bir araba çarpıp fırlatmış kenara
Her bir organı dağılmış bir tarafa
Dağlardan kopup
Ovalardan akıp geliyorsam şayet
B, r yaşam uğrunadır
Bir hayat kurtarmaksa gözyaşı dökmek
Yüzlerce hayat vardır etrafımda
Çiçekteyse güzellik
Yaşanmaz sanıyordum sensiz
Biter diyordum herşey
Terk edersen beni
Ölünmüyormuş oysa ha deyince
Sandığım kadar kolay değilmiş
Birden bitivermiyormuş herşey
Her ilişki bir parça daha kopardı aldı benden,
Her sevgi üzüntü verdi sonunda
Hep pembe başlangıçlar kara sonla noktalandı
Her geçen gün aldı götürdü benliğimi
Hep yeni bir ilişki aradım
Bir öncekinin izlerini yok etmek;
Gözyaşlarım terkedilmişliğim kadar eski
Düşüncelerim batık bir gemi kadar köhne
Yüreğimde sevgi gülünün dikenlerinin açtığı yaralar
Yıllar yılı hala kanar
Geçmişin izleri donuk, silik
Şimdilerde ise iz bırakacak birşey dahi yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!