Balıklama 2 Şiiri - Osman Bulut

Kırk yıl önce yediğimiz balığın
Davasını şimdi görmek ne güzel (!)
Mis gibi derinin, çıtır kılçığın
Yeniden tadına varmak ne güzel (!)

Bir hafta aç susuz kalan kediye
Lütfedip almazdı etsen hediye.
Kör topal balığı methetti diye
Kalkıp misafiri kırmak güzel (!)

İri taşla doldurmuşsun sepeti
Yerim dersin, demek ki hoş lezzeti.
Madem ki yenmiyor her kuşun eti.
Konuğun önüne sürmek ne güzel (!)

Rabbim vermiş sapasağlam beş duyu,
Gerçeği görmektir gözümün huyu.
Bulunmasa bile ekmeği, suyu
Boş masada hayal kurmak ne güzel (!)

Madem ki “Demir”dir ciğerle yürek,
Sabah akşam bol bol yürümen gerek.
Ayaklarım, parmaklarım diyerek,
Daima yakınıp durmak ne güzel (!)

Şükür ihtiyacım yoktur asaya,
Uyar çok konuda uzun kısaya.
On iki kişilik koca masaya
Üç ufacık kuşu sermek ne güzel (!)

Kuşa kuş demezsem öğretmen kızar,
O gün işitirim iki ton azar.
Bu balık mevzusu uzar da uzar
Tutup makaraya sarmak ne güzel (!)

Otuz yıllık birikimle, emekle
Yazmayınca balık girmez o şekle.
Dıştan edindiğin müthiş destekle
Benim defterimi dürmek ne güzel (!)

Ağalık, paşalık Hakkın takdiri
Darılmaz kadere inanan biri.
Osman BULUT gibi çömez şairi
Taşla, dişle, kuşla yermek ne güzel (!)
Osman BULUT
1.3.2012