Balıkçının Hikayesi Şiiri - Hakan Temur

bir murad vardı balıkçı
yazılmamış bir mecnun
bir yiğit
bir deliyağız
...
leylasına yandı
hasta ve solgun yüzlü leylasına
her dem canı yandı
nefessiz ve yalnız
sığındığı bir tutam duvar
bir ekşi dua
...
eriyip durdu leyla
murad acziyetine öfkeli
hırçın
birkaç sandık balık satıp
hayallerini karıp
umutlarını
ve terini ellerinin
bir somun ekmek yollardı leylasına
bir yürek
...
leylaysa;
içine akıtıyordu kanını
acı haya giymiş
terkediyordu odayı
leyla bitkin
ve düşen bir söz dudağından;
gör ey
...
murad balıklarına fısıldıyordu son gün
bir veda sohbetiydi
yiğitti
aslında o kocaman bir yürekti
riyasız
kocaman bir çocuktu, oyuncaksız
gitmeye kalkan bir deliyağızdı
...
son deminde leylasına aktı
gözlerinden zehir aktı
eşyaya isyan gibi
yarına umarsız bir ceylan gibi
gözleri boşluğa baktı
...
leyla; bu nasıl hal ey sevdalım
bu nasıl kara
bir evimiz bile olmadı
bu nasıl bir aşk ey
tek satır mısraya göz kırpmadı
...
murad suskun ve mahçuptu
bir kırgın tebessüm
bir sessiz veda
murad,sevdaya dair ne varsa yazılmamış
leylasına bıraktı
ve barakasına yol aldı
...
ve murad bir vakti gecenin
yatağından doğruldu
başucunda,ölüm leyla gibiydi alımlı
murad şaşkın baktı
ellerini açtı göğe
şükür dedi
kavuştum leylama ey
leylasından habersiz
ölüme kucak açtı
...