Balıkçı Meyhanesi Şiiri - Ünal Türkoğlu

Bu sevdanın da zamanı dolmuş
Yolumuz balıkçı meyhanesi
Bu aşkın sonunu da içerek
Şarkılarla, rakkaselerle kutlayalım

Mutluluğun yalan,
Sevdanın avuntu olduğunu öğrendim ya
Var olmayan aşklardan kaçarak
Sigarayı ve şişeyi geberene kadar içeceksem
Varsın uzak dursun akıl benden
Kalbim sussun dilimse hiç konuşmasın

İşte bizim balıkçı meyhanesinde;
Akıllarda hep yaralı bir sevda
Dillerde hep sen
Gönül desen hepten sen
Kadehler birer ikişer yuvarlanırken
Hor görmeyin arkadaş
İçiyorsam bununda bir sebebi var
Nerden bileceksin, düşmezsen bu derde
Yoksa en başköşede hazırdır yerin
Gün doğmaz artık
Doğsa da kırık kalpler bilmez

Sonunda;
Ben meyhanelerin adamı
Sense sokakların kadını
Oysa en masumumuzdu aşkımız

Kirlendiyse;
Susmalı bu sevda, bitmeli bu acı
En basitinden sızlanmadan
Sızıp gitmeli bu yaşamdan
Senden ve senin olmayan sevdandan
Hiçbir vefasızı sevmemiş gibi
Gelip geçmeliyim bu hayattan
Aklım tek, yüreğim tek
Tek geldim, tek gidiyorum
İşte ben!