Balıkçı Meyhanesi Şiiri - Hayrettin Tarhan

Bir yağmurlu günde yalnız başıma
Gezerken anılarla rıhtımda
Sönük bir ışık gördüm, uzaktan.
Yürüdüm; yorgun yorgun oraya
Bir meyhaneydi, duran karşımda.
İçmek, sarhoş olmak istediğim anda
Bir balıkçı meyhanesinde buldum, kendimi.
Kırık masalar, her yer şarap kokmakta
Oturdum, bir kenara sessizce.
Göz yaşlarım akıyordu, sildim gizlice
Neden mi? Bizim şarkımızdı çalan
Tozlu bir raftaki gramofondan
Daha da arttı, içimdeki acılar
Doldu, şarapla yine bardaklar
Kimi si neşeden kimi si kederden
Şerefe diyorlardı.
Ya ben! niye içiyordum, bilmiyorlardı?
Yokluğuna kadeh kaldırmak
İçmek sarhoş olup unutmak
Unutmak istiyordum, seni.
Anılar yine bırakmıyorlardı.
Her yudum şarapta sen vardın.
Her şarkıda sen.
Şişelerde, kadehlerde ve şiirlerde,
Dilimden dökülen her sözde,
Baktığım her yerde
Unutamadığım, unutamadığım
Bir tek sen vardın.