Balıkçı Kulübesi.. Şiiri - Aynur Meydan

Bir rüya gördüm kısacık uyuyup az evvel,
Deniz kıyısı ve küçücük bir kulübe,
Bir balıkçı kulübesi,
Salaş mı salaş, ama nasıl da huzurlu.

Kayalıklar var önünde,
Oturup üstlerine ayaklarını denize sokabiliyorsun,
Balık tutup,
Sonra da onları pişirebiliyor ve,
Rakı ile örtüştürüyorsun.

İstediklerin bulabilir seni orada sadece,
Kimi istersen o gelir,
Yazın dışarıda,
Kışın içeride ağırlarsın misafirlerini,
Elbette görmek istediklerini.

Sıcacık olur yanan soba ile içerisi,
Yer yatağında yatar,
Yer sofrasında yersin.
Hatta belki de kestane pişirirsin,
Çevire çevire soba üstünde.

Sabahları ekmek kızartır,
Sürersin üstüne mis kokulu tereyağı,
Çayın gene orada demlenir,
Bilir misin sahi?
En güzel çay,soba üstünde demlenir.

Yalnız olmak istemezsin elbette.
Can dostu bir köpeğin olmalı yanında.
Bir de sevdan,
Ama kimseyi sürükleyemezsin ki peşinden,
Bilinmeze,
Dönülmeze,
Haksızlık olur onların sevdiklerine.

Uyandım rüyadan elbette,
Ama gerçek gibiydi ve o kadar da mutlu idim ki,
Gözlerim de yaş vardı.
Hiç gelmek istememişim gerçek hayata besbelli.
Bırakmak istememişim,
Ne kulübemi,
Ne köpeğimi,
Ne de dolu dizgin yaşadığım sevdamı,sevdalımı.

24/09/2009