Balıkcı Çiçek Ali Şiiri - Hasan Öztürk 2

Yıl Bindokuzyüzseksenaltı,
Balıkcı çiçek Ali derler adına.
Evin tek oğlu, orta yaşlarda.
Bodrum Gündoğanda yaşar.
Gıcır gıcır bir arabası vardı,
Camında dedem sağolsun yazar.
Uzun boylu zayıf, saçları siyah.
Bıyıkları aşağı sarkardı.
Elinde tesbih dolaşır.
Şapkasına çiçek takardı.
Dededen kalma demiryolu saati,
Kahvede kurar, kılıftan cıkarır,
Arkadaşlarına hava atardı.
Muhtar cakmağıyla, püroyu yakar,
Kahveyi kokuturdu.
Her akşam üzeri,
Nevaleyi alır, mangayı toplar.
Arsalarında sofra kurar.
Alim dayı cümbüş çalar,
Sevemedim kara gözlüm,
En çok sevdigi şarkıydı.
Güneşi denizden batırır,
Sağlam içer, güzel şiir okurdu.
Hadi gari diye diye,
Devirirdi saati onikiye.
...................................
Yıllar sonra,
Laftan çıktı sordum.
Balıkcı çiçek Ali'ye,
Dalmış gece alemine,
Elde avuçda ne varsa,
Satmış hepsini ellere,
Merak ettim gezdim.
O cennet yerleri,
Bir sürü dublex daire,
Balıkcı çiçek Ali'yi soracağım.
Ögrenmem lazım dedim,
Bir kaç yabancı dile.
Balıkcı çiçek Alinin gittiği yere,
Öğrenemeden döndüm köyüme.