Balıkçı Şiiri - Tülin Açıktepe

Dalgalı denizde çırpınan bir balıkçı,
Alabora olmuş kayığından uzakta,
Köpüklerin içinde,
Son savaşını verirken dünyaya karşı
Umut simidine sarılmış,
Çıplak dalgalar arası,
Kuru zemin arıyor gözlerine
Sıcağın ortasında arzulanan bir bardak su,
Koca denize ihtilal yapmış,
Boğuşan balıkçının dişleri,
Seri bir daktilo gibi,
Kangren yavaştan kemer oluyor beline,
Kronik bir felçli şimdi,
Kıyı görünmekte,
Sesinin ulaşamayacağını bile bile zorlayacaktı kendini,
Donmasaydı setselleri,
Yapılacak son çareyi,
Ölüme gülümsemek olarak seçti denizci,
Mor dudak arası zorladı kendini,
Gülümsemek adına,
Şimdi gözlerini kapatıp gömülecekti derinlere,
Son bir gayretle doyamadığı gökyüzüne baktı,
Ve çekti ipini dünyanın,
Gömüldü derinlere.

Ne sandalı,
Nede kendisi bulunabildi,
Bu yüzden o hala yaşıyor denildi.