Balıkçı Şiiri - Neşe Ağaoğlu

Yorgunum.
Yollarıma döşenmiş hüzünlerin üzerine basa basa,
Alıp gitsem başımı bir bilinmeze doğru.
Kaybolsam alaca karanlığın içinde.
Ne ayak izlerim kalsa,
Ne keşkelerim ne pişmanlıklarım.
Yaşanmamış umut kırıntılarını doldurup avuçlarıma,
Zamanın tükenmediği tüketmediği bir dünyanın seyrine dalsam.
Ne soran izimi bulsa,
Ne arayan sesimi duysa.
Ölümün olmadığı acının yakmadığı,
Sevdanın kör ayrılığın kor olmadığı yerleri mesken tutsam.

Yorgunum balıkçı!
Bir oltanın ucuna takıp şu beş para etmez yüreğimi,
Salıp bıraksan denizin ortasına.
İnsanların yiyip bitiremediği şu ömrümü yem etsen balıklara.

Güneş batıdan doğar mı bir gün?
Susma balıkçı!
Yoksa sen de mi gülüyorsun hâlime, gülme!
Bakma öyle acır gibi yüzüme.
Aklımı duymadığım yalanlara,
Yüreğimi güvendiğim insanlara harcadım ben.
Şimdi un ufak olmuş,
Açlıktan kıvranan sevgisizliğimi doyurmaya yetmiyor hatıralar.

Kim bilir belki bir gün,
Bir çınar ağacının yaprakları yeter gölgemi saklamaya.
Başucumda bir mezar taşı
Ve gözümde dinmeyen gözyaşı.
Bir varmış bir yokmuş diye diye,
Aslında hiç olmayanları ve olmayacakları,
Sessiz bir vedaya sığdırır,
Giderim bu şehirden, kim bilir?