1
Dirilmeyeceğim bir daha
olmuştu son sözleri.
açık penceresinden
yağmur taneleri girerken içeri.
doldurmuştu üçbin tanrı dört bir yanı,
işitiyordum fısıltılarını yargıcıların.
2
bıraktım,
gözleri yaşlı insanları,
yürüdüm,
bir süre boş sokakları...
3
şimdi,
dört duvar arasında
açtım defterin ilk yaprağını:
('Hey insanlar merhaba
yahû! '
nedir bu keder,
bu hüzün ve gözyaşı?
'Panta horei;
kai auden menei;
panta rei.'
unuttun mu Herakletios'dan
bu kutsal sözleri.
şu an,
bilmediğim ne ise,
söylüyorum, ben size...
4
birinci ölümüm,
babamı vurduğum zaman,
ikincisi,
bir masal tarafından,
dirilmelerim için
anlatılamaz sıra.
çıkarsa notlarımda karmaşa
çoşkuma versin
okuyucu bir parça,
'çün üçüncü ölümüm,
Akhilleus yüzünden!
5
babam,
Şakir Paşa.
biraz mürekkep yalamış ya!
amcam,
Cevat Musa.
kalmaz ondan asla a'şa!
kalmamış ad aramaya sıra,
Musa-Cevat-Şakir
sözcükleri yazılmış
kutsal kitabın bir köşesine
baş a'şa...
sürecek
Feridun BendenKayıt Tarihi : 18.4.2010 04:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1960'larda Bodrum'a gittiğim zaman Cevat Şakir'in orada yaptıklarıyla karşılaşmış, sonradan çıkan, tüm eserlerini okumuştum. Bende bıraktığı izlenimleri çok sonra (yetmişlerin ortası gibi) not etmiştim. bu uzun şiir Sevgili Cevat Şakir (Balıkçı) 'in anısına binaen yazılmıştır.

TÜM YORUMLAR (1)